Hoewel er bij de meeste bedrijven inmiddels voldoende aandacht is voor de preventie van beroepsongevallen blijft de aandacht voor beroepsziekten fors achter. En dit terwijl er in ons land aanzienlijk meer (oud-) werknemers sterven aan de gevolgen van van een beroepsziekte dan na een bedrijfsongeval. Hoe kan het dat er relatief weinig aandacht is voor het voorkomen van beroepsziekten?
Veel leed en hoge kosten
In Nederland overlijden jaarlijks – naar schatting- zo’n 4000 mensen aan de gevolgen van een beroepsziekte, zoals bijvoorbeeld asbestkanker. Ter vergelijking: ieder jaar komen circa 50 tot 70 werknemers door een bedrijfsongeval om het leven. Het spreekt voor zich dat beroepsziekten voor veel leed bij slachtoffers en hun naasten zorgen. Bovendien brengen beroepsziekten relatief hoge kosten voor werkgevers en de overheid met zich mee.
Maar ondanks de overheidscampagne, die het ministerie Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) in 2018 startte om meer bewustzijn bij werkgevers te creëren voor beroepsziekten, is er nog steeds te weinig aandacht hiervoor.
Lange termijngevolgen
Waar de gevolgen van een bedrijfsongeval doorgaans direct zichtbaar zijn, is dat juist niet het geval bij beroepsziekten. De risico’s die werknemers lopen door bijvoorbeeld blootstelling aan gevaarlijke stoffen of psychosociale arbeidsbelasting hebben pas op langere termijn gevolgen en kennen een lange nasleep.
Doordat een beroepsziekte zich vaak pas na jaren openbaart, is het doorgaans lastig om een verband tussen de beroepsziekte en het werk aan te tonen. En dit is nodig voor de erkenning van een beroepsziekte. Hierdoor wachten slachtoffers vaak jarenlang op een schadevergoeding.
Weinig noodzaak voor preventie
In Nederland dienen werkgevers te zorgen voor een gezonde en veilige werkomgeving. Dit moet bedrijfsongevallen en beroepsziekten voorkomen. Maar omdat de gevolgen van beroepsziekten pas veel later zichtbaar zijn, voelen veel werkgevers weinig noodzaak om maatregelen te treffen tot voorkoming van beroepsziekten.
En pas wanneer een beroepsziekte gemeld en erkend wordt, komt aan het licht dat bepaalde risicovolle situaties kunnen leiden tot een beroepsziekte.
In onderzoek onder werkgevers werden o.a. de ingewikkelde wetgeving en de kleine kans dat er een schadevergoeding betaald moet worden, genoemd als redenen om zich (nog) niet bezig te houden met preventie van beroepsziekten. Bovendien is de werkgever zelf (financieel) verantwoordelijk voor de bedrijfsgezondheidszorg. Hierdoor ligt de nadruk meer op de aanpak van verzuim dan op preventie.
Samen werken aan preventie
Een werkgever en zijn werknemers weten vaak het beste wat de risico’s binnen het bedrijf zijn en hoe ze preventiemaatregelen kunnen treffen ter voorkoming van beroepsziekten. Daarnaast spelen ook de bedrijfsarts, preventiemedewerker en andere kerndeskundigen een actieve rol bij de preventie van beroepsziekten. Ook zij kunnen de werkgever adviseren over de te nemen preventieve maatregelen.
Preventie komt op deze manier niet alleen op het bordje van de werkgever, maar is iets wat hij gezamenlijk met de werknemers en kerndeskundigen oppakt.
Reacties zijn gesloten.